खोटाङः  साउदी अरबमा छ वर्षसम्म सम्पर्कविहीन बनेका खोटाङको दिक्तेल रूपाकोट मझुवागढी नगरपालिका–१४, बुइपाका शुक्रबहादुर विश्वकर्मा जसोतसो स्वदेश त आइपुगे तर उनी घर पुग्दा उनको घर भने साहुको कब्जामा परिसकेको थियो । 

विदेश जानुअघि ऋण खोजेर सुनसरीमा सानो घर बनाएर शुक्र रोजगारीका लागि बिदेसिएका थिए । केही कमाएर साहुको ऋण तिर्ने सपना बोकेर बिदेसिएका शुक्र साउदीमा हराएपछि यता साहुले उनको घर नै कब्जा गरिदिए । 

पैसा कमाउनका लागि २०७२ सालमा साउदी अरब पुग्नुभएका शुक्र जेठ १७ गते रित्तो हात घर आइपुगेका हुन् । साउदी अरब पुगेको तीन वर्षसम्म उनी परिवारको सम्पर्कमा थिए, त्यसपछि परिवारसँग सम्पर्क टुट्यो । उनी सम्पर्कविहीन हुँदा परिवारमा तनाव निम्तियो । ‘घर फर्किएलान्’ भनेर आशा मारिसकेको छोरा घर आइपुग्दा वृद्धावस्थाका बुवा जगतबहादुर विकको हर्षको आँसु बगेको छ । 

जेठ ९ गते काठमाडौँ आइपुगेका  शुक्र उदयपुरको कटारीसम्म गाडीमा र कटारीबाट चार दिन पैदल हिँडेर घर आइपुगेका हुन्। खर्च नहुँदा कटारीबाट हिँडेर भोकभोकै घर आएको शुक्रको भनाइ छ । शुक्र पहिलो पटक २०५३ सालमा पनि साउदी अरब गएका थिए । त्यसपछि २०६५ सालमा कतार गएर तीन वर्ष बिताएका थिए । साउदी अरब र कतारमा कमाएको पैसाले ऋण थपेर इटहरीमा घर बनाए। शुक्र त्यही घर बनाउँदा लागेको ऋण तिर्नका लागि परिवारलाई छाडेर पुनः साउदी अरब गएका हुन्, तर उनको साउदी बसाइ सुखद हुन सकेन । 

पसिना बगाए तर नेपाली ठेकेदारबाटै पारिश्रमिक पाएनन् । ठगिए पनि आवाज उठाइदिने वा पीरमर्का सुनिदिने कोही भएनन् । पैसा नपाएपछि तीन महिनामै भागेर अन्यत्र काम गर्न थाले। भागेर काम गर्दा पनि पैसा पाएनन् । यता भाकामा ऋण तिर्न नसक्दा शुक्रको घरमा साहुले कब्जा जमाइसकेका थिए । 

साउदी गएको तीन वर्षसम्म काम लगाउनेले ठगेपछि आफ्नो जिउ पाल्नबाहेक केही गर्न नसकेका शुक्रलाई अर्को विपत्ति आइलाग्यो ।  शुक्र सहित सात जनासँगै बसेर पेन्टिङको काम गर्थे । साथीहरूले मादक पदार्थ ल्याएर सेवन गरे । त्यही विषयमा उनीहरूलाई प्रहरीले पक्राउ ग(यो । चाररपाँच महिना जेलमा राख्यो । फर्केर आउँदा कोठामा झोला, कागजात तथा परिवारको सम्पर्क नम्बर भएका कागजात केही थिएन । मोबाइल फिर्ता पाएनन् । त्यही कारण परिवारलाई सम्पर्क गर्न नसकेको शुक्र बताउछन् । पछि त्यही मुद्दामा पुनः वर्षदिनसम्म जेलमा राखियो । खासै लेखपढ गर्न नआउने शुक्रलाई सामाजिक सञ्जाल थाहा थिएन । जसकारण परिवारको सम्पर्कबाट टाढिएका हुन् । जेलबाट निस्केपछि पुनः अन्य काममा लागेको उनको भनाइ छ । 

“परिवारसँग लामो समय भइसकेको थियो सम्पर्क नभएको, केही समय बसेर पैसा कमाएर फर्कन्छु सोचेँ तर मलाई सबैले काम मात्र लगाए,” शुक्रले भने, “मेरो केही पार नलागेपछि बल्लतल्ल नेपाल आउने थोरै रकम बनाएर फर्किएँ । काठमाडौँ झरेर खोटाङतर्फ लागेँ तर उदयपुरको कटारीसम्म आउनलाई पैसा पुग्यो । अहिले काठमाडौँबाट सिन्धुलीको खुर्कोट हुँदै खोटाङ आउने सडक बनेको रहेछ तर मलाई थाहा थिएन, म पुरानै बाटो कटारी हुँदै आएँ । कटारीमा पैसा सकिएपछि म चार दिन लगाएर बाटोमा बास बस्दै घर आइपुगेको हुँ ।”

नेपालमा भने कतिपयले शुक्र लुकेर बसेको अनुमान गर्थे । कतिपयले कसैले हत्या गरेर फालेको अड्कल गर्थे । परिवारले पनि माया मारिसकेका थिए । 

शुक्रको छोरी अनिशा र जेठो छोरो मिनकुमारलाई क्रमशः हिँडडुल गर्न नसक्ने रोगले च्यापेको छ । अनिशालाई कक्षा ९ मा पढ्दापढ्दै र मिनकुमारलाई कक्षा ८ मा पढ्दापढ्दै हर बसेर हिँडडुल गर्न कठिन हुन थालेको हो । हिँडडुल गर्नै कठिन हुन थालेपछि अनिशा र मिनकुमार स्कुल जान छाडेका छन् । हातखुट्टा नलाग्ने, जिब्रो लट्पटिने, स्मरणशक्ति गुमाउनेलगायतका समस्या देखिन थालेपछि उनीहरूलाई विभिन्न अस्पताल लगियो तर सुधार भएन । नातिनातिनालाई समेत अशक्त हुन थालेपछि वृद्ध जगतबहादुर थप चिन्तित छन् । 

रोगले च्यापेपछि अनिशा र मिनकुमारलाई इटहरीबाट गाउँमा ल्याइएको छ । हाल इटहरीमा शुक्रको  श्रीमती र कान्छो छोरा ज्याला मजदुरी गरेर बसिरहेका छन् । यो खबर आजको गोरखापत्र दैनिकमा प्रकाशित भएको छ ।