बेलबारीः बेलबारीको वडा नम्बर ८ को एक सामुदायिक विद्यालयमा विज्ञान र गणित पढाउने शिक्षक विद्यार्थीलाई पढाउन लगाएर आफू बस्छन् । उनी रहरले होइन बाध्यताले यसरी अध्यापन गरिरहेका छन् ।
रणपाल आधारभूत विद्यालयका पदमबहादुर बिष्ट विगत २ वर्षदेखि ह्वील चेयरमा बसेर पढाइरहेका छन् । खुट्टामा समस्या भएका कारण २ वर्षदेखि यसरी नै पठनपाठन गराइरहेको उनले सुनाए ।
उनलाई के रोग लागेको हो भन्ने अहिलेसम्म पत्तो लागेको छैन । ‘उपचार गराउनका लागि बैङ्लोरसम्म पुगेको छु’, उनी भन्छन्, ‘खुट्टा लुला हुन्छन् । कहिलेकाहीँ हिँड्न खोज्यो भने लडेर त्यहीँ बेहोस हुन्छु । अहिले हिँडन त सोच्नु पनि हँुदैन ।’ विद्यार्थीलाई पढाउन कक्षामा जाँदासमेत विद्यार्थीको सहयोग लिनु परिरहेको उनले बताए ।
‘घण्टी बजेपछि सरलाई कक्षा कोठासम्म ल्याउन म जहिल्यै जान्छु’, कक्षा ६ मा अध्ययनरत प्रशान्त आचार्यले भने, ‘अनि निस्कँदा पनि अरु कोठामा पु¥यादिन्छु ।’ उनलाई विद्यालय ल्याउन र विद्यालयबाट घर लैजान श्रीमतीले सहयोग गर्ने गरेकी छिन् । उनका एक छोरा र एक छोरी रहेका छन् । उनीहरू पनि त्यही विद्यालयमा पढ्ने गरेका छन् । ‘एक जना विद्यार्थीको कपीमा लेखेर उसलाई कालोपाटीमा लेख्न लगाउँछु’, उनले भने, ‘अनि विद्यार्थीलाई बुझाउँछु ।’
उनको घरबाट विद्यालय आउने बाटो कच्ची भएकाले विद्यालय आउँदाजाँदा थप समस्या हुने गरेको उनले बताए । आफू १५÷१६ वर्षको हुँदादेखि खुट्टामा समस्या आएको र विगत २ वर्षदेखि भने थप समस्या झेल्नुपरेको उनले बताए । पहिले ह्वीलचेयरमै विद्यालयसम्म आए पनि कक्षाकोठासम्म भने उनी हिँडेरै जाने गरेका थिए । गत असोजदेखि भने थप समस्या भएकाले कक्षाकोठासम्म ह्वीलचेयरमा जाने गरेको उनले सुनाए ।
८ कक्षासम्म पढाइ हुने सो विद्यालयमा राहत कोटामा उनी कार्यरत छन् । सरकारले स्थायी गरिदिए हुन्थ्यो भन्ने आशा पालेर बसेका बिष्ट तालीममा जान नपाएकोमा गुनासो गर्छन् । पाठयक्रम परिवर्तन भइरहने तर विभिन्न तालीम तथा अन्तरक्रिया कार्यक्रममा जान नसक्दा धेरै मिहिनेत गर्नुपरेको उनको भनाइ छ । १ सय ६५ जना विद्यार्थी रहेको सो विद्यालयमा उनी कक्षा ६ र ७ मा गणित तथा कक्षा ८ मा गणित र विज्ञान विषय गरी ४ घण्टी पढाउँछन् ।
‘पहिले ७ घण्टी नै अरु शिक्षकसरह नै पढाउनुहँुदो रहेछ’ प्रधानाध्यापक धु्रवकुमार दाहालले भने, ‘म आएपछि अरु शिक्षकलाई १ पिरियड थपौँ भनेर उहाँको ३ पिरियड घटाएँ ।’
_1720278409.jpg)
