कोरोना भाइसका कारण जारी लकडाउनले स–साना बालबालिकाहरूको बोल्ने र भाषागत क्षमतामा नकारात्मक असर पार्नेबारे बढ्दो प्रमाण फेला परिरहेको छ ।

५० हजार बालबालिकामा गरिएको सर्वेक्षणमा ४ र ५ वर्षीय बालबालिकाहरूलाई भाषामा मद्दत चाहिने अवस्था अधिक वृद्धि भएको देखिएको छ । यसरी बोलीको विकासमा कमजोरी भएमा बच्चाको पढाइ अनि सिकाइमा दिर्घकालीन असर पार्न सक्ने अध्ययनले देखाएको छ । ‘द एजुकेसन एन्डोमेन्ट फाउन्डेसन’ (इइएफ) ले गरेको अध्ययनले यस समस्याको समाधान गर्ने उपायहरू पनि दिएको छ । महामारी अवधिभरि भर्खरका बालबालिकाहरू सामाजिक सम्पर्क र आवश्यक सामाजिक अनुभवबाट वञ्चित हुनु परेको थियो । हजुरबुवाआमासँग कम या कुनै सम्पर्क नहुनु, सामाजिक दुरी, खेल्ने साथी नहुने, सार्वजानिक स्थलमा मुख छोप्ने लगायतले बालबालिकाहरूलाई दैनिक अनुभव र संवादसमक्ष कम ‘एक्सपोज’ गराएको छ ।

स–साना बालबालिकाबीच संवादका अवसरहरू सिमित हुनु वास्तवमै ठूलो समस्या भएको बेलायतस्थित स्कुलकी हेड टिचर स्याली मिनर बताउँछिन् । बालबालिकाहरूले आफ्नो भावना व्यक्त गर्न नपाउनु र साथीसँग बोल्न नपाउनु, आफ्नो कुरा बुझाउन र अरुको भाव बुझ्न नसक्नुले विशेष हानि पुर्याउने उनले बताइन् । उनी भन्छिन्, “बालबालिकाको आत्मविश्वास र बोल्ने शीपका लागि तिनै कुराहरू सबैभन्दा जरुरी हुन्छन् । जसबिना उनीहरू खुसी हुन सक्दैनन् र मानिसक रूपमा वृद्धि विकास पनि हुन सक्दैन ।” अध्ययनहरूमा के देखिएको छ भने यदि कुनै बच्चालाई भाषा सम्बन्धी सानो छँदा केही समस्या भएको छ भने उनीहरू हुकिँदै जाँदा पढ्नमा समस्या हुने सम्भावना तीन गुणा बढी हुन्छ ।

त्यस्तै उनीहरूमा मानसिक स्वास्थ्य सम्बन्धी समस्याबाट हुने जोखिम तीन गुणा बढी हुन्छ । पढ्नमा संघर्ष गर्नुपर्ने सम्भावना चार गुणा र बेरोजगार हुन सक्ने सम्भावना दुई गुणा बढी हुन सक्ने अध्ययनले देखाएको छ । त्यसैले पनि सही उमेरमा यसबारे ख्याल गर्नु तिनको भविष्यका लागि अत्यन्तै जरुरी भएको उनले बताइन् । जसमा सेप्टेम्बरदेखि स्कुल सुरु हुने ५० हजार बालबालिका मध्ये ४–५ वर्षका २५ प्रतिशत बालबालिकाहरूलाई भाषागत क्षमतामा मद्दत आवश्यक पर्ने पाइएको हो । -बीबीसीबाट