बेलबारीः हजारौँ रुपैयाँ खर्च गरेर मायाको चिनो दिने प्रचलनको अन्त्य गर्दै बेलबारीका सामुदायिक वन उपभोक्ता समूहले भने नयाँ अभ्यास शुरु गरेका छन् ।
बेलबारी नगरपालिकालाई विज्ञहरूको टोलीले सिमसारको नगरको रूपमा विकास गर्न सुझाव दिइरहेका बेला सामुदायिक वनहरूले समेत आफ्नो पर्यटकीय क्षेत्र चिनाउने उद्देश्यले आफ्नै वन क्षेत्रका पर्यटकीय महत्वका स्थानको तस्बिर मायाको चिनोको रूपमा दिन थालेका छन् ।
बेलबारीको सबैभन्दा ठूलो बेतना सिमसारले कार्यक्रम गर्दा आप्mनै मौलिकता झल्कने गरी मायाको चिनो दिने गरेको सामुदायिक वन उभोक्ता समितिका अध्यक्ष डम्बर बस्नेत बताउँछन् । केही दिन अघि मात्रै रमिते सामुदायिक वन उपभोक्ता समितिले आफ्नो वार्षिक साधारण सभामा प्रदेश १ का गृहमन्त्री हिक्मतबहादुर कार्कीलाई निर्माणाधीन भ्यु टावरको स्केच तस्बिर उपहार दिएको थियो ।
सो सामुदायिक वनले करोडौंको लगानीमा भ्यु टावर निर्माण गरिरहेको छ । सामुदायिक वनले सुरुङमार्गसहितको भ्यु टावर निर्माण गरिरहेको हो । आन्तरिक तथा बाह्य पर्यटक भित्र्याउने उद्देश्यका साथ भ्यु टावर बनाउन थालिएको समूहका अध्यक्ष प्रेम राईले बताए । सिमसारको नगरका रूपमा चिनिएको बेलबारीको रमिते डाँडामा बन्न थालेको भ्यु टावरले चहलपहल बढाउने विश्वास लिइएको छ ।
पर्यटकीय क्षेको विकास गर्न तथा प्रचारप्रसार गर्नका लागि विभिन्न कार्यक्रममा आउने अतिथिलाई मायाको चिनोको रूपमा भ्यु टावरको स्केच तस्बिर दिने गरेको अध्यक्ष राईले बताए ।
उनले भने, ‘अहिले आउने अतिथिले पछि पनि यो ठाउँमा यस्तो बन्दै थियो भनेर आउन सजिलो होस् भनेर प्रचार गर्न थालिएको हो ।’ भ्यु टावर निर्माणका लागि बेलबारी नगरपालिकाले आर्थिक सहयोग गरेको उनले बताए ।
यस्तै, शनिबार बेलबारी–२ मा रहेको बागदेवी सामुदायिक वन उपभोक्ता समूहको १० औं वार्षिक साधारण सभामा प्रमुख अतिथि मेयर ज्ञानेन्द्र सुवेदीलाई पनि आयोजकले आफ्नै वन क्षेत्रको पर्यटकीय स्थानको तस्बिर मायाको चिनोको रूपमा दिएको छ ।
सो सामुदायिक वन उपभोक्ता समूहको क्षेत्रमा निर्माण गर्न थालिएको वासुकी तालको तस्बिर सुवेदीलाई उपहार दिइयो । ‘तपाईंहरूले पर्यटकीय क्षेत्रको विकासका लागि ठूलो योगदान पुर्याउनुभएको छ’, सुवेदीले मायाको चिनो ग्रहण गर्दै भने, ‘हातेमालो गरेर अगाडि बढौँ । आफ्नो ठाउँको आफँै पहिचान बनाऔँ ।’
बागदेवी सामुदायिक वन उपभोक्ता समूहको वार्षिक साधारण सभामा समूहका ३ जना पूर्व अध्यक्षहरूलाई पनि सम्मान गरिएको थियो । सो समूहले उच्च शिक्षा अध्ययन गर्ने ५ जना गरीब तथा जेहेन्दार विद्यार्थीहरूलाई जनही १० हजार रुपैयाँ छात्रवृत्तिस्वरूप प्रदान गरेको थियो ।