विराटनगर: सङ्घीय मामिला एवम् सामान्य प्रशासन मन्त्री लालबाबु पण्डितले झण्डै एक वर्ष पहिले मोरङको बुढीगंगा गाउँपालिकाका २ बालबालिकाको अभिभावकत्व ग्रहण गरेका थिए । औपचारिक कार्यक्रम नै आयोजना गरी गाउँपालिकाका २ जना बालबालिकाको शिक्षादीक्षाको जिम्मेवारी उनले लिएका थिए ।

बुढीगंगा गाउँपालिका–६ को श्री बीपी प्राथमिक विद्यालयमा कक्षा ४ मा अध्यनरत एलिसा सरदार र सोही विद्यालयको कक्षा ५ मा अध्ययनरत निरज ठाकुर रहेका थिए । शुरुमा २÷२ जोर कपडा, एक जोर जुत्ता, एउटा झोला र केही कापी कलम दिएर ती २ जना विद्यार्थीको जिम्मेवारी ग्रहण गर्ने प्रतिबद्धता लिएका मन्त्री पण्डित त्यसपछि भने कहिल्यै विद्यालय पुुगेका छैनन् ।

मन्त्रीले विद्यार्थीको जिम्मेवारी लिन्छन् भन्ने सुनेर अन्य निजी स्कुलमा पढाइरहेका सन्तानलाई अभिभावकले सरकारी विद्यालयमै हाले । तर, न मन्त्री विद्यालय आए न ती २ विद्यार्थीको घर नै टेके । त्यो बेला उत्साहका साथ आफ्ना सन्तान विद्यालय पठाएका अभिभावक अहिले खिन्न भएर बसेका छन् ।
एलिसाकी आमा शर्मिलाले भनिन्, ‘मन्त्रीले शिक्षादीक्षा दिने गरी छोरी जिम्मा लिएको भन्नुभएको थियो । तर, खोइ उहाँ त त्यसपछि आउँदै आउनुभएन ।’ शर्मिलाका अनुसार उनको पारिवारिक आर्थिक अवस्था निकै कमजोर छ ।
‘पढाइ राम्रोसँग पूरा हुन नपाई जेठी छोरीको ३ वर्ष पहिले १७ वर्षकै कलिलो उमेरमा बिहे भयो,’ उनले गुनासो गरिन्, ‘सानीले चाहिँ राम्रोसँग पढ्न पाउँथी कि भनेको त यसको पनि जेठीकै हालत होला जस्तो छ ।’

ठाकुर र सरदारकी विद्यालय शिक्षिका कारो सरदारले यी २ जना मात्र नभएर अन्य विद्यार्थीसमेत खुसी भएको स्मरण गरिन् । ‘मन्त्रीले नै यस विद्यालयका विद्यार्थीको शैक्षिक भविष्यको जिम्मेवारी लिएपछि सबै हर्षित थियौँ, तर सो दिनदेखि भने मन्त्रीको अनुहारसम्म हेर्न पाएनौँ ।’

मावलमा बसेर पढ्ने निरज अहिले ५ कक्षा उत्तीर्ण गरेर अर्को विद्यालयमा भर्ना भइसकेका छन् । तर, उनले १ वर्षसम्म कस्तो पढे, केके आवश्यक छ भनेर कोही सोध्न नआएको उनकी माइजू पुुनम बताउँछिन् । त्यस्तै अल्पसङ्ख्यक समुदायबाट विद्यालय शिक्षिका बन्न सफल भएकी शिक्षिका कारो सरदारले एलिसालाई पनि उच्च शिक्षासम्मको अध्ययन गर्ने प्रतिबद्धता मन्त्रीको भए पनि पूरा हुन नसकेको दुखेसो पोखिन् ।

उनकी आमा शर्मिला सरदारले मजदुरी गरेर जीविका चलाउनुपर्ने बाध्यता हुँदा उच्च शिक्षा अध्ययनका लागि छोरीलाई पढाउने खर्च अभाव रहेको बताइन् । पढाइमा तेज आफ्नी छोरीले उच्च शिक्षासम्म मन्त्रीले नै पढाउने भएपछि ढुुक्क भएकी उनी अहिले भने दुःखी छिन् । ती २ परिवारको आर्थिक अवस्था कमजोर छ । सन्तानलाई मन्त्रीले अभिभावकत्व लिएपछि हर्षित भएका यी २ परिवारको खुुशी धेरै दिन टिक्न पाएन ।