गिरतनी
थाहा छ तपाईंलाई ?
यो मुसाको दुलोभित्र खन्याएको पानीले
पाताल भेटाउँछ कि भेटाउँदैन ?
या सोसिदिन्छ यो मट्टीले
मेरा आँखाबाट नअटाएर खसेका
केही ढिक्का आँशुलाई जस्तै ।


म चानो ऋषिदेव
ऋषिहरुको देउता भएर नि अपवित्र छु
सोच्छु बारबार
चक्राइरहन्छ मेरो माथ
मेरो पुर्खा सबरी मुसहर्नीले दिएको
जुठो बयर
किन स्वीकारे भगवान रामले ?
अनि किन स्वीकार्दैन यो समाज
मैले छोइदिएको पानी ?


तर उफ् !
मेरो जवानी किन बयर भएको छ
गिरतको ओठमा सदियौँदेखि ?
दानो भएर किन मिल्किएकी छु
मालिकको बारीमा ?
गिरतको बारीको धान खाने
मुसाकै बाटो
किन खन्नु पर्छ हाम्रो मरदले सदियौदेखि ?

थाहा छैन
संविधानको स्वाद
खमारमा पोलेको मुसाको चटनीभन्दा
मीठो हुन्छ कि हुन्न ?
शोषित र पीडित भनेको को हो
तपाईं जान्नुहुन्छ
गिरतनी,
मलाई त लाज छोप्न पनि धौ धौ छ,
मेरो देशको राजनीतिले छोप्न मिल्छ कि मिल्दैन ?
सधैँ बिना फसलको बोट बनेको छ जिन्दगी ,
यही बेला श्रीराम आए भने
कसरी दिनु होला बयर ?
र माग्नु होला वरदानमा मैले दिनाभद्री ?