सम्माननीय प्रधानमन्त्री ज्यू नमस्कार ।
सम्माननीय प्रधानमन्त्रीज्यू हजुरले आफ्ना नेता कार्यकर्ताहरूलाई निर्देशन दिँदै भन्नुभएछ, ‘सरकारको आलोचना गर्ने र सरकारविरुद्ध बोल्नेलाई अरिङ्गालको गोलो खनिएझैँ खनिनु, आक्रमण गर्नु ।’
हुन त यो अभिव्यक्ति तपाईंको पहिलो र अनौठो हुँदै होइन । करिब २ महिना पहिले पनि पार्टीको बैठकमै भन्नुभएको थियो, ‘हाम्रा नेता कार्यकर्ता के हेरेर बसेका छन् ? पार्टी र सरकारविरुद्ध बोल्नेलाई प्रतिकार, प्रतिवाद गर भनेर ।’
हजुरको बोली मिठो छ, भाषण काइदाले गर्नुहुन्छ । यतिमात्रै होइन उट्पट्याङ र रमाइलोसँगै रुखो र क्षुद्र कुरा गर्नमा विद्यावारिधी नै गरेको आभास हुन्छ । अझ बोलीमा टुक्का जोड्ने कुरामा त तपाईं शिवाय अर्को मानिस यो लोकमा जन्मेको छैनझँै लाग्छ ।
जब स्टेज र माइक पाउनुहुन्छ मान्छेलाई हँसाएर भुतुक्कै, लट्ठै पार्नुहुन्छ । कहिले चन्द्रागिरी डाँडामा पुगेर आशुकवि नै बनिदिनुहुन्छ । तपार्इं बहुआयामिक हुनुहुन्छ । यतिसम्म चाहिँ म पनि तपार्इंको ठूलो प्रशंसक हुँ । अब कुरा गराँै फेरि उही अरिङ्गालको !
प्रधानमन्त्रीज्यू, तपाईले आफ्ना नेता कार्यकर्तालाई अरिङ्गालको संज्ञा दिनुको खास अर्थ चाहिँ के होला ? नारामा चाहिँ सुखी नेपाली, समृद्ध नेपाल भन्नुभो । यो सुन्दा छाती नै ढक्क फुलेर आउँछ तर आलोचक, प्रतिपक्ष र आफूभन्दा फरक मत राख्नेलाई बैरी ठानी अरिङ्गाल खन्याएर यो सपना साकार होला र ?
तपाईंको गुणगान, भजन गाउने, स्तुति गर्ने र जे बोले नि प्रशंसा गर्ने चाहिँ सबै राम्रा ? अनि फरक मत राख्ने चाहिँ सबै खराब हुन् र अरिङ्गालको गोलो खन्याउन लाग्नुभयो ? कि आलोचक, प्रतिपक्ष र आफूभन्दा फरक मत राख्नेलाई होच्याउनु, अपमान गर्नु, खिसीट्युरी गर्नु र भरमग्दुर दमन गर्नु नै तपाईको परिभाषामा सुखी नेपाली, समृद्ध नेपाल हो ?
तपाईं नेकपाको मात्र होइन, नेपाल देशको प्रधानमन्त्री हो । आफ्ना नेता कार्यकर्तालाई उच्छ्रृङ्खल, हिंस्रक र अराजक बन्न प्रेरित हुनेगरी किन निर्देशन गर्दै हुनुहुन्छ ?
यो कुनखाले राजनीतिक संस्कार र परिपाटी हो ? देशको जिम्मेवार शक्तिशाली प्रधानमन्त्रीले आलोचनालाई सम्पत्तिको रूपमा ग्रहण गर्नुस् । फरक मत राख्नेलाई खिसीट्युरी गर्ने, होच्याउने र अपमान गर्ने काम छोडेर सम्मान र संवाद गर्दा तपाईको कद घट्दैन अझ बढ्छ नै ।
तपार्इं अब केवल नेकपाको मात्रै पाइलट होइन फरक विचार राख्ने कैयौं जनताको प्रधानमन्त्री र अभिभावक हो । सङ्कुचित घेराबाट बाहिर निस्कँदा नै देशको भलाइ हुन्छ ।
सत्ताबाहिर हुँदा अर्थात् चुनावअघि तपाई र तपाईको पार्टीले सपनाको खेती राम्रै गरेको थियो । जब त्यो खेती फस्टायो, चुनावको अनुकूल नतिजासँगै देशमा तपाईंको नेतृत्वमा शक्तिशाली सरकार बन्यो । आशा जगाइदिएका, सपना देखाइदिएका, आश्वासन दिएका जनताले सोही अनुसारको परिणाम अपेक्षा गर्नु कुन अपराध र गल्ती हो प्रधानमन्त्रीज्यू ? जे जे गर्छु भनेर आश्वासन दिएको हो त्यतिमात्रै गरिदेऊ भन्ने जनतालाई अरिङ्गालको गोलोझँै चिल्न पठाउनु तपाईंको गरिमाले दिन्छ र ?
प्रधानमन्त्रीज्यू आजको दुनियाँमा मान्छेहरूले आफ्ना जन्म दिने बाआमाले भनेको राम्रो कुरामा त मुन्टो अर्कातिर बटार्छन्, सुनेको नसुनेझैँ गर्छन् । अनि तपाईंले हुकुमी आदेश दिँदैमा कुन चाहिँ सचेत र विवेकशील नागरिक अरिङ्गालको गोलोझँै खनिन्छन् होला र ? भुलभुलैयामा परी तपाईंका जथाभावी उट्पट्याङ कुराहरू, असरल्ल बाँडेका सपनाहरू र उखान टुक्काको पछि लाग्दा तपाईले ठानेका, पालेका अरिङ्गालहरू क्रमश झिँगामा परिणत भइसकेका छन् ! तिनले अब तपाईंको हुकुमी आदेश मानेर अरिङ्गालझैँ खनिएर चिल्ने सामथ्र्य राख्दैनन्, सक्दैनन् ।
त्यो भ्रमबाट मुक्त हुँदा राम्रो होला । यो सरकारले लोककल्याणकारी, राम्राराम्रा, जनपक्षीय काम गरेको भए तपाईंले पालेका, ठानेका अरिङ्गाल गोलामै भए पनि के फरक पथ्र्याे र ? जनअपेक्षाविपरीत जथाभावी काम गर्नुभयो, फोहोरको डङ्गुर बनेको छ ।
सरकारको कार्यशैली देखेर तपार्इंले पालेका, ठानेका अरिङ्गाल क्रमश झिँगा बन्दैछन् र त्यही फोहोरकै वरिपरी भन्किरहेका छन् ! अझै समय धेरै बाँकी छ । फोहोर पार्न छोडेर फूलको सुगन्ध छर्नुस् । बिस्तारै तिनै अरिङ्गालरूपी झिँगाले पुनः भमरा, मौरी र साँच्चै अरिङ्गालको रूप धारण गर्नेछन् । जसको लागि यस्तो रुवाबासी र याचनाको जरुरत छैन ।
सुनकाण्डका ठूला माछा कता छन्, कामचोर ठेकेदारलाई थालेको कार्बाही कता पुग्यो, सरकारी, गैरसरकारी संस्थाको सम्पत्ति छानबिन किन रोकियो ? कुन कुन क्षेत्रको सिन्डिकेट तोडियो ? सुशासन खोइ ? शान्ति सुरक्षाको अवस्था किन नाजुक भयो ? जनता महङ्गीको चरम सिकार भइरहँदा के हेरेर बस्नुभयो ?
प्रधानमन्त्रीजीको गफ, भाषण, उखान टुक्कामा होइन कर्ममा विश्वास गरौँ । तपाईंका कार्यकर्ता र जनतालाई सोही अनुसारको निर्देशन दिनुस् । जिम्मेवार व्यक्तिले कार्यकर्ताहरूलाई अरिङ्गालझैँ चिल्न जाऊ भन्नेखाले हलुका अभिव्यक्तिको निर्देशन दिँदै गर्दा मुलक मुठभेडतिर गयो । हिंसा भड्कियो, अराजकता बढ्यो भने देश समृद्धितिर होइन, सोमालियातिर पो जाला कि ?
श्री ३ हुन खोज्ने सम्माननीय प्रधानमन्त्रीज्यूको बिर्को खुलोस् !
आगे तपाईको मर्जी !
इटहरी–५, हालः जापान । (रामबहादुर कार्कीको फेसबुक वालबाट )
