इटहरी :मोरङकी अस्मिता केसी (नाम परिवर्तन) ५ वर्षअघि रोजगारीका लागि दिल्ली हुँदै कुवेत पुगेकी थिइन् । कुवेतमा रोजगारीका लागि पुगेकी अस्मिताको इराकसम्म पुगेर घरेलु काम गरी फर्किएको अनुभव छ । उनी नेपाल फर्कन पाउँदा खुसी त छन्, तर उनलाई अर्को एउटा चिन्ताले धेरै सताइरहेको छ ।

बिहीबार त्रिभुवन अन्तर्राष्ट्रिय विमानस्थलमा झरेपछि अस्मिताले कुवेतबाट ३ महिनाको गर्भ लिएर आएको बताइन् । तर, साहु, प्रहरीले अस्पतालसँग कुरा मिलाएर गर्भ नभएको रिपोर्ट बनाएर नेपाल पठाएको अस्मिताले बताइन् ।

‘कुवेतबाट एउटा नमीठो चोट पनि लिएर आएकी छु । ३ महिनाको गर्भ छ । यो गर्भ कसरी फाल्नु भन्ने चिन्ताले सताइरहेको छ । काम गर्ने साहुलाई गर्भ छ भनेको नेपाल गएर औषधि खा भनेर ३ सय कुवेती दिनार दिएर पठायो । नेपालमा अब एबोर्सन गर्नु छ,’ उनले भनिन् ।

उनले थपिन्, ‘कुवेत पुगेपछि मैले ३ जना पुरुष मात्र भएको घरमा काम गरेँ । एक जना डाक्टरको घरमा २ वर्ष काम गर्दा उसले मलाई इरानसम्म लगेर राख्यो । त्यसपछि पुनस् जब सन्टेरमा लगेर छाडयो । अनि जब सेन्टरले अर्को घरमा काम गर्न पठायो । दोस्रो पटक सब्बी व्यापारीकोमा १ वर्ष काम गरेर छाडेँ ।’
नेपाल फर्कनुअघि उनले कुवेतको सुरक्षा निकायमा काम गर्ने कर्मचारीको घरमा काम गरिरहेकी थिइन् । उनले काम गर्ने घरमा एक जना भारतीय मूलका ड्राइभर र उनी मात्र थिए ।

उनले भनिन्, ‘मुस्लिम देशमा महिलालाई साधनका रूपमा मात्र हेर्छन् । आफ्नै छोरी र आमाका अगाडि काम गर्न राखेका केटी समाउँछन् । उनीहरू रमिता मात्र हेरेर बस्छन् ।

कुवेतमा पुरुषले श्रीमती र छोरीलाई नै दोस्रो महिलालाई ओछयानसम्म ल्याउन लगाउने गरेको समेत आफूले प्रत्यक्ष देख्न पाएको बताइन् ।

उनले भनिन, ‘अब आफैँ भन्नुहोस्, कुवेतका पुरुषले विदेशी महिलामाथि कस्तो व्यवहार गर्लान् रु आफ्नै आमा र छोरीका अगाडि दोस्रो महिलालाई समाउने पुरुष भएको देशमा विदेशी महिला कामदारको अवस्था कस्तो होला रुु

कुवेतमा नेपाली महिला कामदारहरूले धेरै समस्या र घरायसी हिंसा सहेर काम गरिरहेको आफ्नै आँखाले देखेको अस्मिताको अनुभव छ । एजेन्टले नेपालबाट महिला कामदारलाई प्रायस् भारत र बंगलादेश हुँदै कुवेत पुर्‍याउने गरेको उनले बताइन् ।

यसरी भारत हुँदै कुवेत पुर्‍याइएका नेपाली महिलालाई प्रायस् कुवेतका रोजगार सेन्टरमा एजेन्टले सीमित रकममा बेच्ने गरेको अस्मिताले जानकारी दिइन् । उनले भनिन्, ुयसरी कुवेत पुगेका नेपाली महिलालाई एजेन्ट र रोजगार सेन्टरले प्रायस् श्रीमती नभएका, विदेशमा परिवार बस्दै आएका, श्रीमती मरेका, पेन्सनमा बसेका पुरुषलाई मोलमोलाइ गरेरै बेच्ने गर्छन् ।

उनले आफैँलाई उदाहरणको रूपमा प्रस्तुत गर्दै भनिन्, ुम नै रोजगार सेन्टरबाट ३ पटक बेचिएकी छु । नेपालबाट कुवेत पुगेपछि मेरो साथमा राहदानीलगायत अन्य केही डेकुमेन्ट थिएन । प्रायस् कुवेत रोजगारीका लागि लगिएका महिलासँग साथमा कुनै पनि कागजात हुँदैन । त्यही भएर घरबाहिर निस्कन पाइँदैन ।’

उनले भनिन, ‘रोजगारीका क्रममा कुवेतमा धेरै दुःख खेप्नुपरे पनि नेपाल फर्कन पाएकोमा म अति खुसी छु । स्वदेश फर्काएकोमा कुवेत सरकारलाई धेरै धन्यवाद दिन चाहन्छु । अब केही महिना आफूलाई समस्या हुन्छ । त्यसपछि कृषि पेसामा लाग्छु । अब कहिल्यै विदेश जादिनँ ।’

कुवेतमा रहेको नेपाली दूतावासले त्यहाँ समस्या परेका नेपाली नागरिकका लागि केही नगर्ने उनको आरोप छ । बिहीबार घरेलु रोजगारीका लागि कुवेत पुगेका ३ सय महिला स्वदेश फर्किएका छन् ।

त्यस्तै, शुक्रबार ७ जना बालबालिकासहित १ सय ४९ जना नेपाली महिला कामदारलाई कुवेत सरकारले नेपाल पठाएको थियो । कोरोना भाइरसको संक्रमण बढेसँगै उनीहरूलाई कुवेत सरकारले नेपाल पठाएको थियो । कुवेतबाट फर्किएका कतिपय महिला खुसी थिए भने केही महिलाको अनुहारमा भने कुनै उमङ्ग थिएन । कुवेतबाट फर्किएका धेरै महिला आगामी दिनमा सामाजिक हिंसामा परिने पो हो कि भनेर चिन्ता लिइरहेका थिए ।

कुवेतबाट नेपालको अन्तर्राष्ट्रिय त्रिभुवन विमानस्थलमा अवतरण गरेपछि धेरै महिला यताउता गरेर घुमिरहेका थिए भने केही महिला मुख छोपेर गाडीमा बसिरहेका देखिन्थे । उनीहरू नेपाल फर्किंदा खुसी र दुःखी दुवै थिए ।

कुवेतमा २६ अप्रिलदेखि आममाफी प्रक्रियामा सहभागी नेपालीहरू घर फर्किन तयारी अवस्थामा छन् । जसमा ४ सय ४९ जना बिहीबार र शुक्रबार नेपाल फर्किएका छन् । अब आममाफी पाएका २ हजार ५ जना नेपाली महिला कामदार घर फिर्ती सेन्टरमा नेपाल फर्कन प्रतीक्षारत छन् ।
#शिलापत्र बाट