बेलकाः हलोको पुरानोे हरिस । त्यसमा एउटा तन्नामा पोको पारेर झोलुङ्गो बनाइएको छ । हरिसको दुवैतर्फको भागलाई २ जना व्यक्तिले काँधमा हालेका छन् । अघिपछि केही व्यक्ति हाँपझाँप गरेर दगुरिरहेका छन् । त्यो भीडमा भएकी महिला ओसिला आँखा मझेत्रोको फेरोले पुछ्दै छिन् ।
यो दृश्य कर्णालीको होइन । यो दृश्य उदयपुरको बेलका नगरपालिकाको हो । सप्तकोशी नदीमाथि पुल हालेर सुनसरीको वराहक्षेत्र र उदयपुरको बेलकालाई जोडिएको छ । पुल बन्नुअघि यो ठाउँ गुमनाम जस्तै थियो । अहिले पर्यटकीय स्थल जस्तो बनेको छ । कोशीमा जलपर्यटनले धिमा गति लिन थालेपछि यहाँको दैनिकी फेरिएको छ । तर, मझेत्रोले ओसिला आँखा पुछ्दै गरेकी मैनामैनीकी कमला राईको दैनिकी भने फेरिन पाएको छैन ।
यो ठाउँको शिरको दुःख भनिसाध्य छैन । सामान्य बिरामी मात्र हुँदा पनि झोलुङ्गोको भरमा सोही स्थानसम्म गाडी पर्खिन आउनुुपर्ने बाध्यता छ । खुट्टामा गम्भीर चोट लागेका छोराको उपचारका लागि बुधबार कमला उनका श्रीमान्सहित गाउँलेको सहयोगमा गाडी चढ्न पाइने स्थानमा झरेकी थिइन् । कोशी पुलदेखि गाडीमा चढाएर छोरालाई धरानको घोपा (बीपी स्वास्थ्य विज्ञान प्रतिष्ठान ) जति सक्दो चाँडो पुुर्याउनु उनीहरुको उद्देश्य थियो । छोरालाई झोलुङ्गोमा बोकेर कोशी पुलसम्म ल्याउँदा ३ घण्टा समय बितिसकेको थियो । भोलुङ्गोमा छोराको छटपटाहट बढ्दो थियो ।
कमलाका छिमेकी अच्युत निरौलाले गाडी बाटाकै समस्याका कारण भनेको समयमा बिरामी अस्पताल पुर्याउन नसकिएको जानकारी दिए । ‘बाटो नपुगेको होइन, फाट्टफुट्ट आउने गाडीको भर (विश्वास) गाउँलेलाई भएन । स्थानीय सरकारले बाटो पुर्यायो अब एम्बुलेन्स कसले पुर्याउला,’ निरौलाले गुनासो गरे ।
नजिकै भरपर्दो प्राथमिक स्वास्थ्य संस्था नहुुदा गाउँलेले बाह्रै महिना दुुःख झेल्नुु परेको बताए । गाउँमा सुुत्केरी महिला, बिरामी तथा वृद्धलाई समयमा अस्पताल पुुर्याउन नपाइएको उनको भनाइ थियो ।
उदयपुरको बेलका–८ को मैनामैनीमा मोटरबाटो पुगेको वर्षाैं भयो । हरेक वर्ष गाडीको बाटो खनिन्छ । तर, जब वर्षा लाग्छ त्यो बाटोको डोब हराउँछ । ‘हिउँदमा फाट्टफुट्ट गाडी कुद्छन्, त्यो पनि सामान बोक्न मात्र । भनेको बेला पाइँदैनन् ।’ कोशी पुलछेउ श्रीमानले बोला
एको टेम्पोमा छोरालाई राख्दै कमलाले दुःख पाेखिन ।