इटहरीः इटहरी–६ का मौलिक श्रेष्ठका लागि एक पटक भनेको कुनै पनि विषय दोहो¥याउनु पर्दैन । एक पटक देखेको मान्छे अर्को पटक उनलाई चिनाउनु पर्दैन । एक पटक पढेको कुरा अर्को पटक पढ्न पर्दैन । तर उनका हातगोडा राम्रोसँग चल्दैनन् ।
१२ वर्षीय श्रेष्ठ अपाङ्ग भएकै कारण पढाइबाट वञ्चित भएका छन् । उनी बारम्बार स्कुल जान्छु भनेर बाबुआमासँग झगडा गर्छन् । उनका बाबुआमाले पनि उनलाई पढाउने स्कुलको खोजी गरिरहेका छन् । छोराको पढ्ने इच्छा पूरा गर्न उनीहरू हरदम कोशिसमा लागेका छन् । तर कहाँ लगेर पढाउने भन्नेमा उनीहरू संशयमा परिरहेका छन् ।
कुरो अभावकै हो । तर पैसाको होइन । स्कुलको अभाव । छोराले पढ्ने स्कुलको अभावमा उनका बाबुआमा छटपटिइरहेका छन् ।
१२ वर्षका मौलिक देखेको र सुनेको कुरा कहिल्यै बिर्सँदैनन् । तर उनलाई लेख्न आउँदैन । लेख्न नजानेकै कारण उनी स्कुलबाट निकाला भएका छन् । हातगोडा राम्ररी चल्न नसक्ने भएकै कारण उनी शिक्षा पाउने अधिकारबाट वञ्चित भइरहेका छन् ।
उनका बुबा राजकुमार श्रेष्ठका अनुसार शुरुमा धरानको एक मन्टेश्वरीमा उनलाई भर्ना गरिएको थियो । पढाइ पनि राम्रै थियो । बच्चाको आनीबानीमा धेरै सुधार आयो । तर इटहरीमा व्यवसाय भएकाले आवतजावत गर्न समस्या भयो । त्यसैले धरानबाट उनलाई इटहरी नै ल्याइयो ।
इटहरी ल्याएपछि झनै समस्या भएको अभिभावकको भनाइ छ । इटहरीमा भएभरका मन्टेश्वरी र अन्य विद्यालयमा गएर भर्ना लिन भनियो तर कसैले पनि मानेनन् । राजकुमार भन्छन्, ‘छोरालाई पनि पढ्न मन छ । मलाई पनि पढाउन मन छ तर स्कुल भएन ।’
शारीरिक रूपमा अशक्त भएको थाहा पाउनेबित्तिकै कुनै पनि स्कुलले भर्ना गर्न नमानेकोमा उनी दुखेसो गर्छन् । इटहरीकोे जनता स्कुलमा पनि पढाउने वातावरण नभएको उनको भनाइ छ । जनता स्कुलमा धेरै पटक कुरा गरेको तर कुनै वास्ता नगरेको उनी सुनाउँछन् ।
केही समयपछि इटहरीकै ब्लुमिङ किन्डरगार्टेन स्कुलमा मौलिकलाई भर्ना गरियो । तर उसलाई चाहिने वातावरण आफूले दिन नसकेको भन्दै स्कुलले बच्चा लैजान भनेको राजकुमार सुनाउँछन् ।
त्यसपछि ‘अक्सब्रिज इन्टरनेशलन एजुकेसन मन्टेश्वरी’ इटहरीले बच्चा पढाउने भएपछि धेरै खुशीका साथ उनले एड्मिसन गरे । मौखिक परीक्षा लिएर कक्षा उत्तीर्ण गराइने भयो । १२ हजार रुपैयाँ भर्ना शुल्क र मासिक ५ हजार २ सय बुझाउने सहमति भयो ।
तर बालकको पढाइमा कुनै सुधार भएन । मन्टेश्वरीको कार्यालयमै गएर कम्प्लेन गरे पनि वास्ता नगरेको राजकुमार गुनासो गर्छन् । आफ्नो छोरालाई मोबाइलमा गीत सुनाउने र अरू विद्यार्थीलाई मात्र पढाउने गरेको पाइएकाले धेरै नराम्रो लागेको उनी सुनाउँछन् ।
परीक्षा शुल्क लिए पनि परीक्षा नलिएको र किन परीक्षा नलिएको भनेपछि स्कुलबाट छोरा निकाल्न भनेको उनी बताउँछन् । ‘पछि एक्कासी बोलाएर बालक राख्न नसक्ने बताए’, आमा मीना भन्छिन्, ‘स्कुलका प्रिन्सिपललाई फोन गरे पनि कुनै ‘रेस्पोन्स’ गरेनन् ।’ अरू बच्चालाई समस्या भएको भन्दै स्कुलले फिर्ता पठाएको उनको भनाइ छ ।
सुनेको कुरा लामो समयसम्म पनि नबिर्सिने तीक्ष्ण दिमागका मौलिकको लागी कुनै पनि विद्यालय उपयुक्त हुन सकेनन् । उनको पढ्ने तीव्र आकाङ्क्षा सेलाउँदै गएको छ । पहिला स्कुल जान्छु भनेर झगडा गर्ने मौलिक आजकल स्कुलले रेस्टिकेट गरेको भन्दै स्कुल जान मन पराउँदैनन् । हातगोडा राम्ररी चल्न नसक्ने उनी पूर्ण अपाङ्ग भने छैनन् । तर उनको केही शारीरिक दुर्बलताको कारण कुनै पनि स्कुलमा उनको प्रवेश निषेधजस्तै भएको छ ।