-गोविन्द ओझा
तिमी आउँछौ होला भेट्न त्यो गाउँको बाटोमा
भेट हुन्छ तिमीँसँग पिपलको रुखको छेउमा
सम्झना मनमा आउँछ तिम्रो एक शब्द बोलाँै कि लाग्छ
रिसाएर आएकी रहिछौ नजिक पुग्न डर लाग्छ
भेट्नलाई आए म बस्न सकिनँ मैले तिमीलाई नभेटी
मिर्मिरेमा पँधेरीमा पानी भर्दा भेटौँ न एकचोटी
मन्द मुस्कान तिम्रो पवित्र छ मन
हेरिरहँु लाग्छ कहाँ सक्छु र मैले छोडी जान
कहिले आउँ तिम्रो साथ घुम्न पाउँ मैले खबर
तिमीसँगै धेरै ठाउँ घुम्ने मेरो छ रहर ।।।
