स्वार्थ

यहाँ सिउँदो बेचेर
सिन्दुर किनिन्छ
मान्छेहरू अक्सर
छद्म रूपमै चिनिन्छन्
यो एक्काइसांै शताब्दीको
उत्तराद्र्ध हो साथी
यहाँ सद्भाव बेचेर
सम्बन्ध किनिन्छन्

धुलोेहरू कणकण मिलेर
भयङ्कर ठोस रूप लिन्छन्
ठोसहरू पलपलमा
धुलोका कणमा मिल्छन्
यो एक्काइसौं शताब्दीको
देन हो साथी
यहाँ गरिब बेचेर
गरिबी किनिन्छन्

आमाले सन्तान जन्माउँछिन्
अक्सर सन्तान चिन्दिनन्
सन्तानको माया जोखिन्छ
प्रविधिमा अकुत चाहनासँग
यो एक्काइसांै शताब्दीको
निशानी हो साथी
यहाँ कोख बेचेर
सन्तान किनिन्छ

भिखारी भिक्षा माग्दैन सत्यमा
यहाँ अखडाहरूले खटाउँछन्
दानको फलिफाप हँुदैन अब
दानवीरहरू लिलामिन्छन्
यो एक्काइसौं शताब्दीको
पहिचान हो साथी
यहाँ भिक्षा बेचेर सुनका
कमण्डलु किनिन्छन्

सन्तान घिनाउँछ अब
बाबुआमाको अवस्थादेखि
बेलैदेखि सिकेको हुन्छ
स्वावलम्बी बनेर बाँच्न
यो एक्काइसौं शताब्दीको
शैक्षिक रङ हो साथी
यहाँ सहचर्या बेचेर
स्वार्थ किनिन्छ

मान्छे मान्छे बनेर बाँच्दैन अब
म र मेरोमा सीमित बन्दै जान्छ
पहिचान र परिचयका नाउँमा
सङ्कीर्ण र साँघुरो बनाउँदै जान्छ
यो एक्काइसौं शताब्दीको
मानसिकता हो साथी
यहाँ परिश्रम कुल्चेर
पगरी किनिन्छ

म्याङ्लुङ–१, तेह्रथुम