दमक बजारमा एकजना कपडा व्यापारीका छोराले भारतबाट विहे गरेर बुहारी ल्याएका रहेछन् । तिनको घरमा सधै झैझगडा हुने । कपडा किन्न पुगेका ग्राहकहरूले समेत एकछिन झगडा सुन्नै पर्ने ।
सेतो रंगको एकथान सुतिको कुर्ता किन्न म तिनको दोकानमा पुगेको थिएँ । किनमेलकै बीचमा झगडा सुन्नुपर्ने बाध्यता आइलाग्यो ।
कुरो बुझ्दै जाँदा ती बुहारीले भारी मात्रामा दाइजो ल्याएकी रहिछन् । उनका श्रीमानचाहिँ आफ्ना बा–आमाले जे भन्छन्, त्यही खुरुखुरु मान्दा रहेछन् ।
आफूले माइती घारबाट ल्याएको दाइजोको सुन, पैसा प्रयोग गरेर घर, घडेरी र व्यापार बढाइएको बुहारीको ठहर थियो । छोरालाई कब्जामा लिएर आफूलाई नोकरको जस्तो व्यवहार गरेको बुहरीको आरोप थियो ।
ससुराले भन्दा रहेछन्, ’बुहारी भात पकाऊ, रोटी पनि बनाऊ ।’ बुहारी जवाफमा भन्ने रहेछिन्, ’किन पकाउने मैले? मैले थुप्रै दाइजो ल्याएको छु, आरामले सुतेर खाने हो, काम गर्ने हैन । काम गर्ने मान्छे खोजे हुन्छ ।’