धरानः धनकुटाको मूलघाटमा रहेको विश्रान्ति मन्दिर आश्रमका आश्रितलाई स्याहारसुसार गर्ने मान्छे नहुँदा दुःख बढ्दै गएको गुनासो गर्न थालेका छन् । उचित व्यवस्थापन र स्याहार नपुग्दा त्यहाँ आश्रित वृद्धवृद्धा आफ्नो बिरामी अवस्थामा पनि कसैले नहेरेको दुखेसो गर्छन् ।

४१ वर्ष अघि धनकुटाको मूलघाटमा मलामी बस्ने घर बनेपछि त्यसैलाई वृद्धाश्रमको रूपमा परिणत गरेपछि वृद्धवृद्धाहरू आश्रित हुँदै आएका छन् । आश्रममा करोडौंको लगानीमा मलामी घरहरू बनेका छन् । १ रुपैयाँ अभियानअन्तर्गत आश्रित वृद्धवृद्धाहरूकै लागि भनेर १ करोड ११ लाख १ सय ११ रुपैयाँ कोषमा राखिएको छ । तर पनि आश्रित वृद्धवृद्धाहरूका लागि हेरचाह गर्ने मानिसको अभावले उनीहरू दुःख नै पाइरहेको गुनासो गर्छन् । नाम नबताउने शर्तमा एक आश्रित वृद्धले भने, ‘त्यही खान दिन्छन्, बाँकी सबै आफैँले गर्नुपर्छ । राम्रो नभए पनि सबै त्यागेर आएको छ, बस्नै प¥यो नि ।’ व्यवस्थापन पक्ष राम्रो नभएको उनको गुनासो छ ।

आश्रममा मलामीको शुद्धीकार्य गर्न ठूला भवनहरू बनेका छन् । मन्दिरहरू बनेका छन् । तर आश्रित वृद्धवृद्धाहरूका लागि त्यही पुरानो घरमै बस्नुपर्ने बाध्यता छ । बुढेसकालमा घरपरिवारबाट विचलन भई आश्रमको सहारा लिन पुगेका ६० वर्षदेखि १ सय ५ वर्ष सम्मका ४३ जना वृद्धवृद्धाहरू त्यहाँ आश्रित छन् ।

अधिकांश ८० वर्ष भन्दा बढीका वृद्धाहरू छन् । उनीहरू बिरामी पर्दा स्याहार गर्ने मानिसको अभाव छ । आश्रमले १ जना स्याहारे राखेको छ । उनलाई भ्याइनभ्याइ हुन्छ ।

सेवाको भाव लिएर कोही पनि नआउने भएकाले स्याहार गर्ने मान्छेको कमी रहेको व्यवस्थापन पक्षको भनाइ छ । सरकारको नाममा रहेको भवन आश्रमको नाममा गरिदिए नयाँ भवनमा सुविधासहित राख्न सकिने आश्रमकी व्यवस्थापक कमला दाहालको भनाइ छ । भजन कीर्तन गर्ने मन्दिरको माथिल्लो पट्टी रहेको भवन अझै पनि सरकारकै अधीनमा रहेकाले भवन व्यवस्थापन गर्न कठिनाइ रहेको उनले बताइन् ।

बिरामी वृद्धवृद्धाहरूलाई स्याहारसुसार गर्न पनि सहयोगीहरूको अभाव नै रहेको उनले स्वीकारिन् । कोही सेवाभावले आएर मन्दिरमा बस्न चाहनेहरू भए सहज हुने उनको भनाइ छ । उनले भनिन्, ‘कोही पाउँदैनन्, सेवाभावले वृद्धवृद्धाको स्याहार गर्न, फेरि अलि अपायक ठाउँमा पनि भएकाले स्याहारेहरू पाउन समस्या रहेको छ ।’ केही आश्रितहरू मानसिक रोगी भएकाले पनि उनीहरूलाई स्याहार गर्न समस्या रहेको उनले बताइन् । मानसिक रोगी भएकाहरूको छेउमा जान पनि नसकिने भएकाले उनीहरूको सेवा गर्न गाह्रो भएको उनको भनाइ छ ।

दाताहरूले आश्रितहरूका लागि खाना, लत्ता कपडाहरू पनि सहयोग गरि नै रहेका छन् । वृद्धवृद्धाहरूकै लागि भनेर करोडौं रुपैयाँ बैंकमा राखिएको छ । त्यही कोषबाटै भए पनि स्याहारेहरू राखेर वृद्धवृद्धाहरूलाई उचित स्याहार दिनेतर्फ ध्यान दिन जरुरी रहेको धनकुटाका पत्रकार रमेशचन्द्र अधिकारी बताउँछन् ।

उनले भने, ‘वृद्धवृद्धाहरूकै लागि भनेर कोष खडा गरिएको हो, उनीहरूकै राम्रोको लागि १ रुपैयाँ सहयोगको अभियान चालेको हो, त्यसैले त्यही कोषको आयबाट भए पनि सेवा गर्ने मान्छे राखेर स्याहार गर्नुपर्छ ।’

आश्रममा रहेका वृद्धवृद्धाहरूलाई धरानस्थित बीपी कोइराला स्वास्थ्य विज्ञान प्रतिष्ठानले महिनाको अन्तिममा निःशुल्क उपचार सेवा दिँदै आएको छ । उनीहरूलाई औषधी पनि उपलब्ध गराउँदै आएको दाहालको भनाइ छ । वार्षिक रूपमा सहयोग गर्ने दाताहरूको पनि सहयोग आइ नै रहेको छ ।