इटहरीः गत बिहीबार सुनसरीको हरिनगरमा खुर्शीद आलम अन्सारीको हत्या भएसँगै अनेक रहस्यमय जिज्ञासा पैदा भएका छन् ।
ती घटनाले नेपाली प्रहरी सीमा सुरक्षामा कत्तिको सफल छन् भन्नेमा पनि शङ्का गर्ने ठाउँ उब्जाएको छ । प्रहरीको चुस्त र सफल कार्यसम्पादनमा शङ्का गर्न सहयोग पुग्ने त्यस्ता केही आधार यसप्रकार छन्ः
१. घटना भइसकेपछि २५ किलोमिटरभन्दा बढी दूरी पार गरी विराटनगरबाट आफन्त आइपुग्न जति समय लाग्यो घटनास्थलबाट ७ सय मिटर टाढा रहेको प्रहरी चौकीबाट सुरक्षाकर्मी आउन पनि किन त्यति नै समय लाग्यो ?
२. स्थानीयका अनुसार घटना बिहान ११ बजेको आसपासमा भएको थियो । तर, प्रहरीले किन ११ः ४५ मा घटना भएको सार्वजनिक ग¥यो ? घटनास्थलमा आफू ढिलो पुगेको क्षतिको पूर्ति गर्न यसरी झुटो विवरण दिनु कत्तिको उचित हो ?
३. भुटाहा प्रहरी चौकीका असइ श्रवणकुमार चौधरीले आफ्नो प्रहरी कार्यालयमा एउटा मात्रै मोटरसाइकल भएको तर, बन्दुकधारी २ वटा मोटरसाइकलमा भएकाले पक्राउ गर्न नसकिएको जवाफ सञ्चारकर्मीलाई दिए । के प्रहरीको काम साइकलमा आएका वा पैदल आएका वा एउटामात्रै मोटरसाइकलमा आएका अपराधीलाई मात्रै समात्ने हो ?
४. खाली नम्बर प्लेट भएको मोटरसाइकलमा अपराधी आउनु, प्रहरी घटनास्थलमा ढिलो आउनु र बोर्डरमा गोली हान्ने आदेश छैन भन्दै हत्यारालाई गोली नहानी छाड्नुले प्रहरीलाई घटनाको पूर्व जानकारी थियो भन्ने स्थानीयले लगाएको आरोपलाई बल पुग्छ कि पुग्दैन ?
५. खुर्शीदमाथि प्रहार गरिएको गोलीको खोका प्रहरीले किन आफूसँग राखेन र गोलीको खोकाको किन खोजी गरेन ?
अपराधीलाई सहयोग पुग्ने काम
सुटरहरुहरु घुस्कीबाट मूलबाटो नै जान खोज्दा केही महिलाले मूल बाटोमा पुलिस हुन्छ, हिलो भएकाले बाटो पनि अप्ठ्यारो छ भनी किन भने ? उनीहरू को हुन्, यदि उनीहरुले साँच्चै नै प्रहरीबाट उनीहरूलाई बचाएका भए उनीहरू हत्याकाण्डका मतियार हुन् कि होइनन् ?
यी र अन्य यस्ता केही घटनाले खुर्शीद हत्याकाण्डलाई थप रहस्यमय बनाएको छ । यी रहस्यको पर्दाफास होला वा यी रहस्य नै होइनन् त्यो त चाँडै नै अनुसन्धानले पत्ता लगाउला ।
_1720278409.jpg)
