इटहरी :सुनसरीकी अमृता सुवेदी (नाम परिवर्तन) भारतको गोवामा रोजगारी गर्दै आएकी थिइन् । कोरोना भाइरसको संक्रमण नियन्त्रण गर्न भारतले लकडाउन घोषणा गरेसँगै उनी भारतको गोवामा २ हप्तासम्म अलपत्र परिन् ।

४ वर्षदेखि गोवाको १ चाउचाउ फ्याक्ट्रीमा एकाउन्टेनको काम गर्दै आएको अमृताले बताइन् । गत मार्चमा कोरोना भाइरस नियन्त्रण गर्न भारतले लकडाउन गरेसँगै कम्पनी बन्द भएपछि गोवामा १५ दिन अलपत्र परेर बसेको अमृता बताउँछिन् ।

‘गोवाबाट आसाम नजिक पर्छ । तर, आसाम मणिपुरको बाटो भारतीय प्रहरीले नेपाली मुलको मान्छे हिँड्न नदिएपछि बनारस हुँदै नेपाल आउनुपर्‍यो । कोरोनाका कारण भारतबाट नेपाल आउँदा ४० दिन बाटोमा ठूलो समस्या झल्नुपर्‍यो । यो अवधिमा मेरो जीवनमा के चाँही भएन’ उनले भनिन्, ‘छोरी मान्छे जता गए पनि असुरक्षित हुन्छन् । कोरोना भाइरसका कारण भारतदेखि ४० दिन लगाएर नेपाल आउँदा बाटोमा भागेको पीडा कसलाई सुनाउनु रु भन्यो भने इज्जत जान्छ ।’ कोरोनामा समस्या परेका नभनी सबैले बाटोपिच्छे फाइदा लिएको उनको गुनासो छ ।

भारतीय प्रहरीको गिद्देनजर यसरी सुरू भयो
भारतको बनारसको रेल स्टेसन नजिकको खानीपनि भवनमा १५ दिन क्वारेन्टाइनमा भारतीय प्रहरीले राख्यो । ९ जना नेपाली महिला उक्त क्वारेन्टाइनमा बसेको सुवेदीले जानकारी दिइन् । क्वारेन्टाइनमा बस्दादेखि नै भारतीय प्रहरीले नेपाली युवतीमाथि गिद्देनजरले लगाउन थालेको अमृताले बताइन् । मुम्बइबाट फर्किएका ३ जना नेपाली युवती क्वारेन्टाइनमा सँगै बसेका थिए । ती युवती वैदेशिक रोजगारीमा युरोप हिँडेका रहेछन् । तर, भारतमा अलपत्र परेपछि घरबाट पैसा मगाएर नेपाल फर्किँदै गर्दा क्वारेन्टाइनमै परिचय भएको अमृताले जानकारी दिइन् । बानरसमै क्वारेन्टाइनमा बस्दा भारतीय प्रहरीले हामी भनेको मान्यौ भने छिटो घर पुग्छौ भनेर छेउ आएर केके भनेर दिक्दार लगाउने गरेको सुवेदीले बताइन् ।

बनारसमा प्रहरीलाई २ हजार भारू दिएपछि बंगलादेशको सिमानातिर जाने ट्रकमा प्रहरीले नै चढाएर पठाएको सुवेदी बताउँछिन् । ‘बनारसबाट सिलगुडी जाने ठूलो १६ चक्के ट्रकमा ४ जना युवती चढ्यौँ । हामीलाई बनारसबाट सिलगुडी पुग्न ९० किलोमिटर लेखेको पिलरसम्म आइपुग्न ५ दिन ३ रात लागेको थियो । बीच बाटोमा ट्रक डाइभरले खानकुरा खुवायो’ उनले भनिन्, ‘सिलगुडी पुग्न ५ घण्टा उत्तै ट्रकले झार्‍यो । त्यसपछि भारतीय पेहेँलो रङको पोसाक लगाएका प्रहरीले बाटोमै भेटाए । केहीपर जंगलमा लागेर सोधीखोजी गरे । कोरोना परीक्षण गरेको छौँ भनेर सोधेपछि १५ दिन क्वारेन्टाइनमा बसेर आएको भनेपछि भ्यानमा चढाए । एउटा सानो घरमा लागेर राखे ।’

भारतीय प्रहरीको अफिसरले मैले भनेको मान्छौ भने सिमानासम्म पुर्‍याइदिन्छ भनेर सर्त राखेको सुवेदीले बताइन् । ‘हामी ४ जनाले हुन्छ भन्यौ । उसले धेरै दिन भयो कोरोनाले वेवी नभेटेको २ रात हामीसँग बस्नुपर्छ भनेर सर्त राख्यो’ सुवेदीले भनिन् ।

‘प्रहरीको सर्त सुनेपछि ४ जना एकछिन अलमलमा परेर हेराहेर मात्र गर्‍यौँ । बीचमा १ जना साथीले हिन्दीमा हुन्छ भनेपछि प्रहरीले भ्यानमा हालेर सिलगुडीतिर लगे । त्यसपछि २ रात भनेर ५ रात राखेर झापाको काकाडभिट्टा पारी पानी ट्यांकी नजिकै पेट्रोल पम्पमा लगेर छाडेर फर्किए’ उनले भनिन्, ‘कोेरोनाका कारण अलपत्र परेर फर्किदै गरेका होलान नभनि फाइदा मात्र लिए । अब केही भयो भन्ने कसरी घरमा भन्नू रु एकतिर कोरोना चिन्ता अर्कोतिर प्रहरीसँग रात बिताउँदा नतिजा केही होला भन्ने चिन्ताले ज्यान लिने भयो ।’

अमृतासँग अन्य ३ जना युवतीसँगै आएका कोरोना भाइरसका कारण बाटोमा अलपत्र परेका थिए । उनीहरू बनारसमा क्वारेन्टाइनमा बस्दा भेट भएर सँगै नेपाल आएका थिए ।

भारतमा नेपालीलाई हेप्छन्

भारतमा रोजगारी गर्दै आए पनि अमृता सुवेदी खुसी छैनन् । ‘सानैदेखि परिवारसँग भारतको आसाममा बसेर पढेकी हुँ । उत्तै पढेर गोवामै जागिर खान थालेकी थिए’, उनले भनिन्, ‘२ वर्ष भयो परिवार भारत छाडेर नेपाल आएको छ । आसाम आन्दोलन भएका बेला नेपालीभाषीमाथि आक्रमण सुरू भएपछि बस्न सक्ने अवस्था थिएन । त्यही बेला परिवार नै बसाइ सरेर आएको थियो ।’

‘कोरोना परीक्षणका लागि तापक्रम नाप्ने भन्दै ज्वरो नाप्न बसेका भारतीय प्रहरीले संवेदनशील अंग छुन्थे’ उनले भनिन्, ‘भारतमा बाध्यताले मात्र काम गरेर बसेकी हुँ । कतिपय साहुले नेपाली युवतीलाई इज्जत गर्दैनन् । उनीहरूले नेपाली युवतीलाई कार्यस्थलमै जे मन लाग्यो त्यही गर्छन् । अर्कोको ठाउँ भनेर धेरै नेपाली युवती सहेर काम गरिरहेका छन् ।’

सुवेदीसँग ५ जना महिला अहिले झापामा क्वारेन्टाइनमा बसेका छन् । उनीसँग सामाजिक सञ्जालमार्फत भारत हेल्थ मिसन नेपालका एक सदस्यको सहयोगमा यो सामग्री तयार पारिएको हो ।
#शिलापत्रबाट