-रमेश धिताल, इटहरी

उहिले

राजातन्त्रलाई पटाङ्गिनीमा ढालेर

राणातन्त्रको घोडचढी दगुरेकै हो ।

राणातन्त्रबाट नमज्जाले पिल्सिर

डाहा मेट्न प्रजातन्त्रमा होमिएकै हो ।

प्रजातन्त्रको दोषबाट मुक्त हुन

पञ्चायततन्त्रमा फरक्क फर्किएकै हो ।

पञ्चायततन्त्रमा धमिरा लागेपछि

ढुलमुले छाडातन्त्रमा छिल्लिएकै हो ।


विकृतियुक्त म कुन गतिलोको छु र ?

त्यही सोचेर आँखै नहेरी झ्वाम्म 

लोकतन्त्रमा पौडिएकै हो ।

तन्त्रको भोक अझै जाग्दै गर्दा

सुनमा दुर्गन्ध 

लसुनमा सिद्रागन्ध

अर्को गणतन्त्रमा हेल्लिएकै हो ।

यही गणतन्त्रका हाँगाबिँगा

कहिले लुटतन्त्र

कहिले झुटतन्त्र

कहिले मुकुटतन्त्र

कहिले बुटतन्त्र

कहिले सडकतन्त्र

कहिले तडकभडकतन्त्र

यिनीहरुका बहस गर्दै

अहिले 

स्वतन्त्र भएर तैरिएको छु ।

आखिर

जुन जोगी आए पनि कानै चिरेको

जुन तन्त्र आए पनि छुरै भिरेको

निमुखाकै पेटमा धस्नुपर्ने

दुःखीकै आत्मालाई रोप्नुपर्ने

पीडितकै पिडामा नुनचुक छर्नुपर्ने

शासकको उद्दार 

निमुखाको संहार हुनुपर्ने

ए नियति बोल न !

बाँकी कुन तन्त्र छ ?

अझै मैले भोग्नुपर्ने ?