राज आशातीत
मोतीदाना झैं झल्मलाउंदै ओर्लने
जूनेली बर्षात,
कुना-कुनाको दृश्यमापनमा
अभ्यस्त तस्वीरांकन्,
यस्तो लाग्छ म बाटै खसीरहेछन् ...
समयको योजनाले
सिंगै खुसीको पहाड भत्काइदिएको छ!
शिरमाथी थपक्क बसेको प्रेरणाको
अवसान हेरीरहेको छ ... मन
एउटा घुम्तीमा मोडिएपछी ....
अनन्त लाग्ने त्यो मुहार अलप भएको छ,
वास्तविकता नामको मझेत्रो ओढेर मान्छे,
मान्छेकै उछितो काढ्दैगरेको संस्कृतिमा
पलापीन अभ्यस्त आंखाहरु ...
अतीत र प्रेमले भरीएर आउने श्रद्धा ..
अस्तित्व र प्राणले धानेको जिन्दगी ...
सम्पुर्णताको अर्को अध्याय,
यसरी खसेको छ शान्त नदीमा पहिरो झैं!
हृदय जड बनाउन बानी गरेर जीवन...
निजि बाटो आफ्नो यात्रामा छ ...
"आकाश जस्तो बिशाल हुनुपर्छ छाती"
:- यिनै शब्दहरु दोहोरीन्छन् अघिल्तिर!
त्यो सर्वश्वले अपनाएको बिशालता
समेट्ने सामर्थ्य राख्ने प्रयत्नमा ...
म बुझ्दैछु बा!
जिन्दगीको सिंगै जून झरेपनी ...
आकाश कहिल्यै शोक मनाउंदैन!!
इटहरी, नेपाल ।