रुषा थापा
२०८४ सालको चुनावमा मुलुककै पहिलो पार्टी बन्ने लक्ष्यसहित केही वर्षअघि रवि लामिछाने नेतृत्वको राष्ट्रिय स्वतन्त्र पार्टी (रास्वपा) देश दौडाहमा निस्कियो । तर, अहिले लामिछाने सहकारी ठगीको आरोपमा जेलमा छन् । एमाले पनि ०८४ मा बहुमत ल्याउन देश दौडाहमा लागेको थियो ।
यद्यपि, काँग्रेससँग मिलेर सरकार गठन गरेपछि एमालेको देश दौहाडमा राकियो । वर्तमान सरकारमा एमाले अध्यक्ष केपी शर्मा ओली प्रधानमन्त्री छन् । उनी सरकारबाट हट्नासाथ आफैंसमेत जेल जान सक्छन् । किनकि झापाको गिरिबन्धु टि स्टेट प्रकरण कसैबाट लुक्न सकेको छैन । यतिमात्र होइन, एमालेका ठूलाबडा जेल जानेछन् ।
सबैले सरकारी, सार्वजनिक, गुठी, ऐलानी जग्गा हड्पेका छन् । भ्रष्टाचार गरेका छन् । त्यसैले, पुराना फाइदा खोल्नासाथ जेलमा एमालेहरुको लर्को लाग्ने छ । अहिले नेकपा माओवादी केन्द्रका अध्यक्ष पुष्पकमल दाहाल प्रचण्ड चाँहि देश दौडाहमा छन् । ०८४ को निर्वाचनमा पहिलो पार्टी बन्ने उनको लक्ष्य छ ।
तर, ०८४ सम्म प्रचण्ड बाहिर रहन्छन् कि जेलभित्र ? अन्यौलता छ । जनयुद्धको नाममा १७ हजार जनताको बलि चढाउने उनी पनि छिट्टै कानूनी दायरामा आउने बताउन थालिएको छ । रौतहटको गौरमा साढे दुई दर्जन मारिएको घटनामा जसपा अध्यक्ष उपेन्द्र यादव पनि जेल जान सक्नेछन् । टिकापुर हत्याकाण्डमा राष्ट्रपतिबाट आममाफी पाएर नागरिक उन्मुक्ति पार्टीका संरक्षक रेशमलाल चौधरी छुटेपनि सोविरुद्ध अदालतमा परेको मुद्दा विचाराधीन छ ।
अदालतले उनको आममाफी खारेज गरेर फेरि जन्मकैदकै सजायलाई सदर गरिदिने सम्भावना बलियो छ । किनकि केही वर्षअघि मात्र सर्वोच्चले जन्मकैदको सजायमा राष्ट्रपतिबाटै आममाफी पाएर छुटेका काँग्रेसमा आबद्ध रिगलको समेत आममाफी खारेज गर्दै जन्मकैदको सजाय सदर गरिदिएको थियो ।
यतिमात्र होइन, माओवादी सांसद अग्नि सापकोटाविरुद्धको अपहरण तथा हत्या मुद्दा डेढ दशकअघि मन्त्रिपरिषद्ले तामेलीमा राखेकोमा अहिले सर्वोच्चले सुनुवाई गर्दै उनीमाथि अनुसन्धान गर्न आदेश दिइसकेको छ । पूर्वप्रधानमन्त्री एवं नेकपा एकीकृत समाजवादीका नेता झलनाथ खनाल पनि सर्प प्रकरण तथा सरकारी, सार्वजनिक जग्गा व्यक्तिको नाममा लगेको कसुरमा जेल जान सक्नेछन् ।
पूर्वप्रधानमन्त्री तथा एकीकृत समाजवादीका अध्यक्ष माधवकुमार नेपालविरुद्ध पतञ्जली जग्गा प्रकरणमा भ्रष्टाचार मुद्दा दायर भइसकेको छ । यो त शुरुवात मात्रै हो । किनकि उनले प्रधानमन्त्री हुँदा व्यक्तिगत लाभका लागि राज्यलाई हानी पुर्याउने थुप्रा निर्णय गरेका थिए । ललिता निवास जग्गा प्रकरणदेखि अन्य विभिन्न ठाउँको सरकारी जग्गा व्यक्तिको नाममा लैजाने कार्यमा उनको संलग्नता भेटिन्छ ।
माधवसँगै पूर्वप्रधानमन्त्री बाबुराम भट्टराई पनि जेल जानसक्ने सम्भावना अधिक छ । ललिता निवास प्रकरणमा उनको पनि सलंग्नता रहेको छर्लंग छ । थानकोटाको मातातीर्थको हजारौं रोपनी सरकारी जग्गासमेत उनले व्यक्तिको नाममा दर्ता गराएको आरोप छ । पूर्वप्रम एवं नेपाली काँग्रेस सभापति शेरबहादुर देउवा र पत्नी डा.आरजु राणा नक्कली भुटानी शरणार्थी प्रकरणमा जेल जान सक्छन् ।
उनीहरुसँगै काँग्रेसका धेरै नेताहरु यो प्रकरणमा जेल जान सक्छन् । यतिमात्र होइन, सहकारी ठगीमा काँग्रेसका सांसद तथा नेताहरुको संलग्नता देखिन्छ । उनीहरु जुनसुकै बेलासमेत पक्राउ गर्न सक्नेछन् । भक्तपुर क्षेत्र नम्बर १ र २ का सम्पूर्ण सरकारी, सार्वजनिक, ऐलानी, गुठीका जग्गा मजदुर किसान पार्टीका अध्यक्ष नारायणमान बिजुक्छेँ र सांसद प्रेम सुवालसहितको मिलेमतोमा कार्यकर्ताहरुको नाममा लगिएको छ ।
०२८ सालमा गरिएको नापीका क्रममा सल्लाघारी, आर्मी ब्यारेक, दुवाकोट र सिर्जनानगरको जग्गा ऐलानी भनिएकोमा मजदुरका कार्यकर्ताहरुले कब्जा गरेर ठूल्ठूला घर बनाएका छन् । यसमा सहयोग गर्ने चाँहि बिजुक्छेँ र सुवाल हुन् । भक्तपुरमा जतिपनि सरकारी, सार्वजनिक जग्गा थिए, ती यिनीहरुकै मिलीजुलीमा व्यक्तिको नाममा लगिएको छ । अख्तियारले छानबिन गर्नासाथ बिजुक्छेँ र सुवाल यो प्रकरणमा जेल जाने निश्चित छ ।
हरेक राजनीतिक दलका नेतृत्व र नेताहरु कुनै न कुनै प्रकरणमा वा अनैतिक गतिविधिमा मुछिएका छन् । केही गरी उनीहरुमाथि अनुसन्धान भएपनि जेल जाने पक्का छ । अनि नेताहरु जेल भएपछि ०८४ सालमा निर्वाचन कसरी हुन्छ त ? अहिले बजारमा ०८४ सालमा चुनाव हुँदैन भन्ने हल्ला चलेको छ । जनता भन्छन्, ‘चुनाव भएपनि यस्ता ठग, शोषकहरुलाई भोट दिनुहुन्न ।’
दलहरुले नै देशको भूभाग छिमेकीलाई बेचे । आफ्नो स्वार्थ पूरा गर्न नेपालको थुप्रै भूभाग नेताहरुले नै भारत र चीनलाई बेचे । अहिले जनताले पनि यो राम्ररी बुझेका छन् । यतिमात्र नभई देशै धितो राखेर विदेशीबाट २७ खर्ब ऋण ल्याएका छन् । ऋणमा मोजमस्ती गर्ने नेता, अनि आर्थिक भार थपिने चाँहि जनतामा ! देश ऋणैऋणमा छ । निर्माण व्यवसायीको ४५ अर्ब, दुध तथा उखु किसानको सात अर्ब र कोरोना बीमाको २४ अर्ब भुक्तानी दिन बाँकी छ । यद्यपि, यो तिर्न सरकारसँग पैसा छैन ।
राज्य कंगाल बनेको छ । ढुकुटी रित्तो भएको छ । अहिलेसम्म त विदेशीसँग ऋण लिएर सरकारले देश चलाइरहेको छ । अनि विदेशीले पनि ऋण दिन छोडेपछि सरकारले के गर्छ ? कसरी खर्च धान्छ ? किनकि मुलुकभित्र त अब राजस्व उठ्ने कुनै छाँटाकाँट देखिँदैन । अब जनता र सञ्चारमाध्यमले एउटा कुरा राम्ररी बुझ्नुपर्छ कि नेताहरुले अझै देश विकास गर्छु भन्नु भ्रम मात्र हो ।
नेताहरुले देश विकास गर्ने होइन, देश सिध्याइसकेका छन् । यदि विदेशीको २७ खर्ब ऋण नतिरेमा नेपालमाथि विदेशीले कब्जा गर्नेछन् । अहिले नै मुलुकमाथि विदेशी हस्तक्षेप बढ्दै गएको छ । नेपाल संकटमा परिसक्यो । र, देशलाई यो अवस्थामा पुर्याउने यी दल र नेताहरु नै हुन् । त्यसैले, अझै पनि नेताहरुको झुटा भाषणमा जनताले ताली पिट्ने हो भने त्योभन्दा मुर्खता अरु केही हुन सक्दैन ।
सञ्चारमाध्यमहरुले पनि नेताहरुको हावादारी भाषणलाई प्राथमिकता दिने होइन । देशको वास्तविक अवस्था बाहिर ल्याउने हो । देश कुन अवस्था छ ? भनेर सञ्चारमाध्यमहरुले जनतालाई यथार्थ देखाइदिनुपर्छ । यसो गरिएमा जनताको आँखा खोलिने छ । नेताहरुको भ्रमको खेतीको अनत्य हुने छ । यदि सञ्चारमाध्यमले छिट्टै सत्यतथ्य बाहिर ल्याएमा देश जोगिन सक्छ । भनिन्छ, समय फर्किएर आउँदैन ।
सञ्चारमाध्यमहरुले अहिले नै जनतालाई सतर्क गराइदिए देश ठूलो दुर्घटनाबाट बच्न सक्छ । तर, दलको झोले बनेर बसेमा पछि केही पनि गर्न सकिँदैन । दल कि देश ठूलो ? अब जनता र सञ्चारकर्मीहरुले छुट्याउनुपर्छ । अनि मात्र देश जोगिन र देशमा केही हुन सक्नेछ ।
