विज्ञानलाई मानौं के
वरदान कि अभिशाप ?
दिन्छ यसले दुख वा अनेकौ फलिफाप
हिजो छोराले सोध्यो
क्यालकुलेटर ल्याइदे भन्छ २ मा २ जोड्न एक
कृत्रिम साथी बनाउँदैछ उसले आज फेसबुकमा
ल्यापटप उसको मुटु बन्यो कार्टुन र गेममा
हिजो मात्र वाइफाइको पासवर्ड चेन्ज गरिदिएँ
पासवर्ड पाए खाना खान्छु नत्र भोकै मर्छु भन्छ
स्कुललाई लात मारी अब एक्लै बस्छु भन्छ
सहजताको नाममा आज हामीलाई दास बनाउँदैछ
सिर्जनशीलता ध्वस्त पारी समाजलाई जलाउँदैछ
मौनता र सन्नाहाट छ लेकबेंसीको पँधेरीमा
ध्यान चाहिँ मोबाइलमा दिन होस् कि अँधेरीमा
सुन्ने, बुझ्ने फुर्सद छैन अन्तरङ्ग मनको पीडा
दुःख सुख रोदनको कारखानाको भीड
वास्तविक मानव सञ्चार एकादेशको कथा भै’गो
मानवीय संवेदना पोख्ने थलो यही सामाजिक सञ्जाल भो
पहिले मान्छे मलाम जान्थे
बिरामीलाई भेट्न जान्थे
अहिले’ रिप’ र ‘गेट वेल सुन’ मै बित्यो आनीबानी
– अरुण गाउँपालिका–१, भोजपुर