मलाइ फेरि पनि यो मुटु दान गर्नु छैन ।
आफ्नो हत्या आफै जानाजान गर्नु छैन ।
एकछिन रोएरै बुझेँ आँसु के हो भनेर ?
दिनै रोएकी आमाको अपमान गर्नु छैन ।
दिल, दिल भएरै बाँचोस,या ढुङ्गा भएर बाँचोस,
बाँचोस आफ्नै खुशीमा परेसान गर्नु छैन ।
एक पटक हारेको बाजी हारेकै स्वीकार्य भो,
तिमी सँग अर्को बाजी ऐलान गर्नु छैन ।
माटोलाई जित्न पनि मरेर माटो नै बन्नु पर्छ,
आखिरमा मुर्दानै बन्नु छ त हैरान गर्नु छैन ।