मलाइ फेरि पनि यो मुटु दान गर्नु छैन ।

आफ्नो हत्या आफै जानाजान गर्नु छैन ।

 

एकछिन रोएरै बुझेँ आँसु के हो भनेर ?

दिनै रोएकी आमाको अपमान गर्नु छैन ।

 

दिल, दिल भएरै बाँचोस,या ढुङ्गा भएर बाँचोस,

बाँचोस आफ्नै खुशीमा परेसान गर्नु छैन ।

 

एक पटक हारेको बाजी हारेकै स्वीकार्य भो,

तिमी सँग अर्को बाजी ऐलान गर्नु छैन ।

 

माटोलाई जित्न पनि मरेर माटो नै बन्नु पर्छ,

आखिरमा मुर्दानै बन्नु छ त हैरान गर्नु छैन ।