धनकुटाः असहाय ज्येष्ठ नागरिकलाई सहारा र संरक्षण दिँदै आएको आश्रम हो धनकुटाको मूलघाटस्थित विश्रान्ति वृद्धाश्रम । शुरुको समयमा पूर्वाधार र सञ्चालन खर्च अभावमा रुमलिएको यो आश्रम अहिले भने सहयोगी मनहरूको सहयोगकै कारण नमुना आश्रम बनेको छ ।

थोपाथोपा मिलेर सागर बन्छ भन्ने उखान यो वृद्धाश्रममा चरितार्थ भएको छ । वि.स. २०४० सालमा शुरु भएको यो आश्रम आर्थिक र पूर्वाधार समस्याका कारण धेरै समय सम्म समस्यामा रहेको थियो । असहाय ज्येष्ठ नागरिकलाई सहारा र संरक्षण दिँदै आएको आश्रम सञ्चालनमा अहिले भने कुनै समस्या छैन । शुरुको समयमा देखिएको पूर्वाधार र सञ्चालन खर्च अभाव अहिले छैन । अहिले सहयोगी मनहरूको सहयोगकै कारण एक अर्बभन्दा बढी रुपैयाँको चल अचल सम्पत्ति आश्रमको नाममा रहेको सञ्चालक समितिका महासचिव जनार्दन घिमिरे बताउँछन् ।

‘शुरुको समयमा निकै समस्या थियो,’ घिमिरेले भने, ‘आश्रितलाई के खुवाउने र कसरी खुवाउने भन्ने नै समस्या हुने गरेको थियो । तर अहिले यी कुरोको कुनै समस्या छैन ।’
हाल विश्रान्तीमा २६ वटा भवन रहेका छन् । त्यसबाहेक पितृ स्तम्भ निर्माणको कार्य जारी छ । आश्रित ज्येष्ठ नागरिकको सुविधा तथा विभिन्न धार्मिक र पितृकार्यका लागि अत्यावश्यक हरिहर भवन, पुराण श्रवण केन्द्र, पितृघर, आवास तथा वृद्धमैत्री पटाङ्गिनी लगायतका संरचना रहेका छन् ।
सबै पूर्वाधार दाताहरूकै सहयोगमा निर्माण भएका हुन् । वृद्धाश्रममा पूर्वाधार व्यवस्थापनका लागि दाताहरूले एक रुपैयाँ देखि ७७ लाख रुपैयाँसम्म दान गरेका छन् । आफ्नो आम्दानीको केही प्रतिशत जोगाएर दाताहरूले यहाँ सहयोग गर्ने गरेका छन् ।

पितृ उद्धार र मनोशान्तिका लागि भन्दै पितृघर निर्माण गर्न दानस्वरूप ७७ लाख रुपैयाँ उपलब्ध गराएका सङ्खुवासभाको चैनपुरका कृष्णगोपाल श्रेष्ठ आफ्नो आम्दानीको केही प्रतिशत रकम बर्सेनी सहयोग गर्ने गरेको बताउँछन् । उनले यो आश्रमको लागि वार्षिक २५ क्वीन्टल चामल समेत सहयोग गर्ने भएका छन् ।
त्यस्तै ‘एकबाट एक करोड’ अभियानअन्तर्गत हालसम्म १ करोड २७ लाख रुपैयाँ सङ्कलन भएको छ ।

यो नेपालकै एक नमुना अभियान समेत हो यो अभियान अन्तर्गत एक जना व्यक्तिले १ दिनमा १ रुपैयाँका दरले जम्मा गरेर एक वर्षको एकमुष्ट ३ सय ६५ रुपैयाँ संस्थामा जम्मा गर्दछ । जसवाट यत्तीका रमक जम्मा गरिन्छ । यो आश्रम २ पटक नमुना आश्रमको रूपमा सम्मानित समेत भइसकेको छ । हाल यहाँ ४४ जना ज्येष्ठ नागरिक आश्रित रहेका छन् ।
आश्रमको दक्षिणतर्फ दाहसंस्कार स्थल रहेको छ । २०३८ सालतिर यही दाहसंस्कार स्थलको लागि आवश्यक पर्ने दाउराको जोहो गर्ने उदेश्यले एक समुह गठन भएका थियो । तर बिस्तारै यो क्षेत्रमा असहाय ज्येष्ठहरू आएर बस्न थालेपछि वृद्धाश्रमको रूपमा यसलाई विकास गरिएको थियो ।